بررسی نقش تفاوت های فردی در مهارت نگارش انگلیسی زبان آموزان ایرانی

هدف تحقیق کنونی آزمون مدل نقش مجموعه ای از متغیرهای تفاوت های فردی شناختی (حافظه کاری و استعداد فراگیری زبان) و انگیزشی (اهداف فراگیری زبان، عقاید خوداتکایی و راهبردهای خودتنظیمی) در مهارت نگارش و یافتن تفاوت های احتمالی در کیفیت نگارش و فرایند نوشتار فراگیران ایرانی بود. شرکت کنندگان تحقیق کنونی 125 نفر دانشجوی سطح کارشناسی رشته های آموزش زبان و ادبیات انگلیسی از سه دانشگاه دولتی ایران بودند که به مجموعه ای از پرسش نامه ها و آزمون ها در طول یک سال تحصیلی پاسخ دادند. برای ارزیابی داده ها از روش های تحلیل مسیر و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. به علت برخی مسائل همچون کوچک بودن نمونه آماری و ماهیت خاص داده های جمع آوری شده مدل موردنظر شاخص بر ارزش مناسبی ارایه نداد. با این وجود، مشخص شد که متغیرهای شناختی در مقایسه با متغیرهای انگیزشی همبستگی بیشتری با مهارت نگارش زبان آموزان ایرانی داشتتند. به طور خاص، متغیر استعداد فراگیری زبان از بیشترین توان برای پیش بینی مهارت نگارش برخوردار بود و فراگیران که از سطوح مختلفی از این توانایی برخوردار بودند با هم در کیفیت نگارش و راهبردهای استفاده شده در فرایند نگارش متفاوت بودند.